وضعیت آموزش عملی کارآموزان پزشکی گروه اطفال دانشگاه علوم پزشکی شیراز براساس یادداشت های روزانه

مقدمه: استفاده از یادداشت های روزانه در بخش های مختلف پزشکی، کمک زیادی به بررسی وضعیت آموزشی و برنامه ریزی پزشکی می نماید به منظور شناسایی وضعیت آموزشی کارآموزان گروه اطفال این مطالعه با هدف تعیین وضعیت آموزشی و کار عملی کارآموزان گروه اطفال دانشگاه علوم پزشکی شیراز براساس یادداشت های روزانه انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، یادداشت های روزانه دانشجویان پزشکی یک دوره کارآموزی اطفال طی سه ماه 1384 که توسط 45 دانشجو تکمیل و ارائه گردیده بود مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. کارآموزان بخش اطفال در یک دفترچه، لیستی از بیماریها و رویه ها (procedures) را دریافت و بر حسب مواجهه با آن، موارد را به صورت مشاهده آن در کلاس صبحگاهی و یا نقش داشتن در درمان بیماری، گزارش می نمودند. میانگین فراوانی مشاهدات موارد آموزشی هر بخش با نرم افزار spss به صورت توزیع فراوانی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: در بخش های درمانگاه اطفال، اتفاقات نوزادان، اتفاقات اطفال و بخش عمومی اطفال، بطور متوسط 73/60 درصد بیماری های لیست شده در یادداشت های روزانه توسط دانشجویان مشاهده گردید و در بخش های فوق تخصصی 16/18 درصد بیماری ها توسط دانشجویان مشاهده شد. حدود 59 درصد از کلیه رویه ها توسط هر دانشجو انجام گرفته بود. نتیجه گیری: یادداشت های روزانه روشی مناسب برای ارزشیابی وضعیت آموزشی است و می تواند تجربیات کسب شده دوره آموزشی را مشخص و نقصانهای موارد یادگیری را روشن نماید. در این مطالعه تفاوت عمده ای بین آشنایی دانشجویان با سرفصل های آموزشی در بخش های فوق تخصصی و بخش های تخصصی و عمومی وجود داشت که لازمست به آن توجه شود. بکارگیری این شیوه برای ارزشیابی وضعیت آموزشی دانشجویان پزشکی توصیه می شود.